Van Country tot Sirtaki

Yellow Yellow,

het heeft weer even geduurd maar daar zijn we dan weer. Zitten even in een 40 graden internet cafeetje aan de griekse kust weg te zweten achter het toetsenbord, maar we liepen wat achter dus net even alle berichten op de blog geplaatst die iedereen gestuurd had.Met name bedankt de "gefeliciteerd met je 37-ste verjaardag" ( ik zie er nog geen dag ouder uit, maar ben toch eigenlijk 38 ) en de link naar het gemiste UTOO concert Ron, het zag eruit alsof we niks gemist hadden......!Zie ook dramatische berichten over aanrijdingen van Clicootjes met Campers, Mattie, je weet toch dat grote jongens altijd voorrang hebben! Passen jullie wel goed op jezelf zonder zonder ons, we maken ons een beetje zorgen! Maar weer even terug naar waar we gebleven waren. Suffistan bleek best relaxed te zijn, naar de eerste saaie grijze kilometers geland op een stadscamping in Munchen, waar naast de camping een Country en Western festival bezig was met bezoekers die we allemaal wel eens bij Jerry Springer gezien hebben, wij waren dus ook daar.Munchen traditioneel ingeluidt met een literpul pils en bratwurst zoals het hoort en de volgende dag ons Carnet de Passage (autopapieren) opgehaald bij de Duitse ADAC, waar we even ons halve vakantiebudget mochten achterlaten als borg voor de auto. Vreemd om in een hoofdkantoor met duizenden medewerkers onthaald te worden door iemand die op voorhand mijn naam al wist ( nav de mails die ik gestuurd had ), Deutsche Grundlichkeit zullen we maar zeggen. Nog even doorgeloodst naar de Midden Oosten expert van de ADAC die ons een stapel kaarten en tips meegaf voor de heen en terugreis, respect to the ADAC. Dus klaar met de papierwinkel, auto starten en door naar Oostenrijk waar Marjan en Nico een schitterend plaatsje met bijpassend Wiener Schnitzel hadden geregeld. Helemaal top, prachtige camping, gelukkig was hij vol en moesten we op de buitenplaats staan, want binnen waren exact 2 niet Nederlandse kentekens te vinden, verder heeeeel flexe camping. De volgende dag ( happy birthday Bassie ) met zen viertjes naar de Hintertux gereden om de thuisblijvers de ogen uit te kunnen steken met sneeuw fotos, er lag vet veel waardoor je de hele dag de geltscher nog op mocht. Nico had bijna de auto gepakt om thuis even zijn ski's te halen, maar dan had hij de laatste lift niet gehaald dus toch maar niet.

Op zoek naar de sneeuw

De echte "eenzame" tocht kon nu beginnen, want er stonden geen afspraken, visites etc meer gepland. Via de Brennerpas en later recht door de Dolomieten ( schitterende tocht met ca 12.000 bochten ) richting Triest gereden en op een kleine dorpscamping overnacht waar we nog een fietsende hollander op doortocht naar Croatia ( zero point ) tegen kwamen, das pas afzien. Maar medicinaal wat prosecco gegeven om het vocht aan te vullen. Via Kroatie met tussenstop aan Zee ( relaxed met eurshopper pakje wijn zonsondergang aan zee ) door via Servie ......fuck.....campings op....maar via hulplijnen uit Zuid Afrika en Tilburg toch nog een Muggenveld van 40 graden bij Belgrado gevonden. Gas geven dus en wegwezen, we hebben ca 5 Nederlanders gesproken in Servie en precies 0 mensen kunnen vinden die het leuk vonden. Als bij de supermakrt een bordje "geweren buiten laten aub" komt dat toch niet heel vriendelijk over. Vanwege de temperatuur en de muggen met breinaaldachtige angels ( letterlijk p.p. 25 dikke steken in 10 minuten voordaat we de Deet gevonden hadden ) dus in 1 streep door naar Griekenland. Mensen in Servie kwamen vriendelijk over ondanks andere berichten die we hoorden, alleen verder geen campings meer tot Griekenland, dus via Macedonie ( Servie maar dan armer en nog vriendelijker ) door naar de zee vlak bij Thessaloniki. Na ca 1400km in twee dagen ( wat best veel is met die dronken stoomboot waar we mee op pad zijn ( niet Nicole maar de auto )) hebben we hier 2 daagjes gerelaxed aan het strand. Boekje, Cursus Arabisch voor Dummies, Djembee, broodjes, handdoekjes mee en staren naar de zee en om 5 uur klagen dat we zo moe zijn. Helemaal top dus. De griekse kust lijkt helemaal relaxed en komt rechtsreeks uit de boekjes ( Blauw-Wit ), alleen de taal is een beetje.....je ne sais....wie zegt er nu "Calimera" ipv goedendag, ik moet steeds aan die gast met zen eierdop op zen hoofd denken die de hele dag liep te klagen dat hij klein was en dat alles niet eerlijk was.... Anyway. Inmiddels hebben we kookpunt bereikt hier in het internet cafe ( met Griekse windows, altijd lachen! ) en taaien af richting lunch. Volgende stop wordt de Nestodelta, Flamingo's kijken en weer een dagje of 2 niks voordat we naar Istanbul rijden. Afzien afzien afzien.
Wij groeten U en bedankt voor de aandacht!

Dikke X BnN

P.S. de kado tas is briljant, het lijkt wel de knapzak van Douwe Dabbert, hij raakt maar niet leeg. Vooral de tuinkabouter roert Nicole tot tranen toe.