Achter de schermen

Oke, nog eentje dan ;o)!

Het doek is gevallen, of wel de doek(oe) was op en we zijn geheel geruisloos in het schitterende Breda neer gestreken.

Na 16.000 km met gemiddeld 50 km/uur, 2300 liter diesel, 14 landen, gemiddelde dagtemperatuur van 30 graden, 640 zonuren, 90 kit-kats, 360 liter drinkwater, 45x de braai aangestoken, 500 kopjes (gratis) thee, 600 droge kaakies, 15 zeedouches, 50 pakken Lidl rosé (a 1,30 euro), 40 blikjes tonijn, grote diversiteit aan kampeerplekken (camping, strand, benzinepomp, haven, foutgeparkeerd in Baarlo, moskee, onbewoond eiland, tussen 2 grenzen, %#^$ hotel (Iran), achtertuin hotel, bij een viskweker, parkeerplaats hotel, voortuin restaurant, aan de Marne, Wilheminapark Breda ) etc etc...hebben we de afgelopen 3 maanden eigenlijk helemaal niks meegemaakt, wat toch allemaal op deze blog te volgen was.
Als afsluiter nog een aantal "deleted scenes" :

N: Need to say more, het enthousiasme spat er aan alle kanten vanaf!
B: Fuckerdefuck.....

N: Alweer aan het verliezen...

B: Dat heet tactiek

N: Kijk da's nog is emancipatie, shake that belly boy!

B: Ik sla ff over

N: Ga daar es staan

B: Owkee

N: Het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen in het arsch-museum in Linz is altijd wat te doen...

B: Op vakantie met Wiske

N: Moeoeoeoeoeh...

B: Erotisch waterdrinken voor beginners

N: Nice view?

B: WTF!

N: We hebben echt nie de toerist nie uitgehangen!

B: Neehee, ech nie, ech nie.

N: Voor de liefhebbers nog 1 foto van de famous"Annie de Rooij" look!

B: Moet da nou ?

N: Gezellig...niet de enige die 5 uur voor de deur staan te wachten!

B: Tsja, met zen 2'en in de camper tegelijkertijd je tanden poetsen is zeker ook gezellig

N: Toch op lowlands geweest? Nee, sleepless in Georgia!

B: SHUT THA F%^&*CK UPPPPPP

N: De laatste dag undercover van la soleil genieten aan de Marne (Frankrijk)

B: Lekker ding, champagne derin en hup die camper in

N: Die doekoe waren we bijna kwijt dankzij 2 "herintreedsters" bij de Deutsche Post!

B: Nee, dat zijn geen wallen, we gingen echt heel fit weg

N: Schone zonsopgang in Swarzwald

B: Omdat ik oe oe bedje uitschupte ja, anders hadde de zonsondergang nog nie gehaald nie

N: Snel, sneller BnNst, binnen 5 minuten het Mozaiekmuseum in Istanbul afgewerkt.

B: Volgens mij wordt die Leeuw ook afgewerkt....

N: http://scherendeheren.nl/

B: Ik kan ook echt helemaal niks zelf

N: Onze 1ste held die 't nog voor 10 eurie kon fixen ;o)

B: Echt helemaal niks zei ik toch

N: Op veler verzoek het resultaat van 3 uur fournituren voor gevorderden!

B: Tegenwoordig is tie omgedraaid, 90% T-doek en 10% camouflage

N: Het mooie begin van de Quest voor Mr. Mark, idee een 9...uitvoering een 4!

B: Mr.Mark.......shipssssss...helemaal vergeten langs te rijden....we komen der aan!

N: Aan de studie voor nog intensere vriendin gesprekken!

B: Is dat nou nodig ?

N: Het is een jongetje! Schijnt een trend te zijn afgelopen 3 maanden, 3 bebies en 4 zwangere erbij...hopsakee!

B: En zo'n schatje ook

N: Wie hebben er altijd spass voor 10 als ze die unverheiratet Bassie weer zien...jaja bejaarden!

B: Ja lekker, kom ff op me zitten

Snapschot van beroemde Giraffe imitatie...tja?

Hoezo doekoe op?

"The Office Turkye" seizoen 1 aflevering 10

N: Al die rondjes zijn het oog van Allah, die blauwe (met rood en wit) met oranjelijn verbonden geeft aan dat het door een Nederlandse kunstenares gemaakt is en de lijnen vormen een abstracte vis omdat we nog geen 10 meter van zee staan. De zwarte zijn de Turkse ogen, omdat Turkije een rode lijn is in onze BnN tour, de groenige achtergrond geeft aan dat ik nog maar een groentje in de kunstwereld ben…en dat is er zo maar spontaan uit gekomen, ik zie een nieuwe gouden toekomst voor me zelf

B: Ik zou zeggen, niet zoveel drinken overdag

Ons "Vodje", denk niet dat we dit emotioneel nog verder aan kunnen

Vooruit dan...'t was ook wel is slecht weer

En nog meer Thee(leutige) vrienden

N: Hopje, hopje 1 maal door een sopje, 1 maal door een doosje en het ruikt weer als een roosje!

B: Dat gaat over de waslijn neem ik aan

Manke Nelis aka de klussebus "deel 2"

Dan tenslotte en dan is de koek echt op, de inmiddels vertrouwde PSjes, houdoe en bedankt!

PS 1...Vaties en Muties bedankt voor het 5 sterren verblijf in Roosendaal en Tilburg, zo goed zijn we ze niet tegen gekomen op onze reis.

PS 2...Alice, Ron en Arno bedankt voor de kopjes thee, eierkoeken en heerlijke broodjes tonijn tijdens ons Brabants zwerf bestaan.Mattie bedankt voor het heerlijke ontbijtje na onze laatste nacht in het Wilhelmina park, het had op een iets later tijdstip gemogen maar ons hoor je zeker niet klagen.

PS 3...Sonnies en Ilske bedankt voor het organiseren van de voor de bijna iedereen verrassings cocktailparty op vrijdag en het relaxte etentje op zaterdag! Ans bedankt dat je toch nog 2 dagen je mond dicht hebt kunnen houden. Carlas en Anjas bedankt voor de meest intense reacties toen wij in plaats van Sonny de deur open deden. Vic bedankt voor de vurrukkullukste chocoladebollen ever.

PS 4...Uiteraard iedereen bedankt voor de onverdeelde aandacht, reacties en mails...voelde ons soms BNers in plaats van BnNers (totaal 2617 bezoeken met een gemiddelde van 25 bezoeken per dag op de BnN site, wat's kebeurd?)

PS 5...doe het gewoon, laat de boel de boel, ook al komt het niet helemaal lekker uit en knijp er een paar maanden tussen uit geloof ons een totale reset.

Leia Mais…

Leia Mais…

Österreich ins (das) Bild

Oh oh oh, wat is het toch slecht weer in Oostenrijk.....

Jodelahitieeeeeeeeeeeee, ich bin so schön, ich bin so toll, ich bin der Nicole im Tirol

Lift....heute leiterrr nicht....of we ff dertig km berg op en af willen lopen.....tüürrlich, haben doch nichts besserrs tsu tun (*auwa*)

De beroemde spleet van meneer Liechtenstein.....

Bij gebrek aan een philips wakeuplight, natuurlijk wakker worden met Berta 12.

Goeie marketing knakkers die Austries. Meer is een plastic waterbak gevuld uit de kraan, maar zie dat maar eens op de foto!

Von schönes Wien auf dem fahrad, sagen wir euch. Grüss Gotti und zum wohl!

P.S. spelling correcties worden niet op prijs gesteld

Leia Mais…

La dolce vita

Bongiorno Amici !

Choladetoet(je) of chocolade ijsje ??

Ff drie keer raden waar we nu weer uithangen…. Italië….nou, in 1 keer goed, hoe raden jullie het zo ;)

Voor wie het nog niet doorhad vallen we nog even in herhaling : Na een kleine twee maanden door Turkije getoeterd te hebben was de koek op, de cirkel rond, het einde in zicht. Na al die tijd wonderwel schadevrij rond gecrossed te hebben ( gebroken chassi tellen we ff nie mee ) was het natuurlijk noodzaak om letterlijk op de grens even een paal of wat dan ook uit de grond te rijden zodat we toch nog ter her-hindering een mooie streep op de campert hebben staan : allaha ısmarladık !

In Griekenland de eerste beste supermarkt overvallen voor een paar speklappen en goede cheap ass Vino om ’s-Avonds een goede braai in elkaar te zetten. Griekenland was deze keer weer even als doorreisland voor de boot naar Italië bestempeld maar onderweg toch nog even in Meteora (ff googlen voor de plaatjes) blijven hangen om daar de bergen en kloosterbouwwerken te bewonderen. Supermooie klimspot ook, dus de camping zat vol met gespierde mensen. Hadden twee gemütliche Duitse buurmannen waarvan 1 deed aan de “Der Schwanz monologen”, echt heel de avond :

“Blablablablabla” (Stem 1 ) “Aha” (Stem 2) “Blaaterdeblaatblaat” (Stem 1 ) “Mm” (Stem 2) X 1000

Uiteraard de klassieke monniken wandelroutes naar de kloosters boven genomen in plaats van de tourbus of wel begaanbare wegen, resultaat twee dagen zere bips. Die kloosters liggen ongetwijfeld zo hoog omdat het Grieks Orthodoxe gepaard gaat met vettigheid en draaaaank, zie het als Jezus die 24 uur per dag met een bord vette gyros op schoot zit en een fles ouzo en retina (griekse wijn) aan zijn lippen. Sonja Bakker is vast in Griekenland op vakantie geweest en we begrijpen nu heel goed dat ze een time out nodig heeft ( zoals je ziet blijven we op de hoogte van het belangrijke Nederlandse nieuws) en dan hebben we het alleen nog maar over de lunch. Zal ons niks verbazen als de nieuwe naam van Griekenland ooit Obesitas-stan wordt. “Grappig”detail was dat het gebied bevolkt werd met Duitsers, terwijl de kloosters vol hingen met anti-duitse afbeeldingen uit de tweede wereld oorlog ( Titel schilderij : “man gooit Duitse nazi in ravijn” etc etc ). Voel je je ook gemütlich thuis als toerist….

Na een paar dagen door naar de kust om te kijken of we een ferry naar Italië konden vinden. Het geluk is met de domme; dus we hadden direct lastminute cheaporama tickets op het campingdeck van de boot naar Ancona. Nou stellen sommige mensen ( we noemen geen namen ) zich bij campingdeck op de ferry een grasveld voor waar je ook haringen de grond zou kunnen injassen en gezellig kan kamperen….maar in de praktijk moet je dit toch meer zien als een honden uitlaatplaats waar je ook nog in de je campertje mag slapen. Anyway, helemaal flex, want mooi 2000 km weg-geskipped die we al gereden hadden en in Italië binnen 2 uur midden in het supermooie herfstachtige ( bij 25 graden ) Umbria! Verder blijft het toch een soort luchthaven ervaring van ca 15 uur wachten tot je aan de overkant bent *boring boring*, maar je kan wel ff lekker uitwaaien en onder het “rijden” een glaasje wijn drinken!

Aangezien onze vakantie van koken aan elkaar hangt werd de eerste beste supermarkt (onze nieuwe motto deze reis is “binnen is binnen” weer geplunderd voor pasta, pizza , prosecco, mozzarella, etc etc. Kwamen we er ook nog achter dat ons Italiaans nog voor verbetering vatbaar is, een pak langevingers op de kop getikt om Tiramisu te gaan maken, op de zijkant stond stond het recept dus dat moest een makkie zijn. Alleen konden we 1 ingrediënt niet vinden …..fuckerdefuck, wat is dat dan wat is dat dan….na toch zeker een kwartier op onderzoek geweest te zijn moesten we het toch maar eens gaan vragen. Dus aanwijzen op het recept wat we zochten (Savoiardi) aan lieve Italiaanse dame die ons vragend aankeek…..en na nog twee keer vragen zei ze “Ties iesa tha Bieskiet you maka Tiramiesoe fromma”….ow, u bedoeld lange vingers…..vandaar de het in KOEIELETTERS op de andere kant van het pak staat.

Na weer een dag hiken (Nicole d’r sportiviteitsgenen staan aan ;o), af en toe een terrassen stop maakt het allemaal een stuk dragelijker, een soort walkoholic dus) door de Umbriaanse bergen en schitterende dorpen waar het lijkt alsof ze echt nog een paar honderd jaar achter lopen, op weg naar Rome! Prinsesje wou naar Rome, dus dan gaan we daar ook naartoe ook(en snel anders gaat ze gillen)! Stad valt alles mee, behalve dat het een belachelijk druk toeristenfeest is. Nou komen we ook net in het Museum weekend, wat dan wel weer voordeel heeft dat je niet aan elke museum ca 30 euro kwijt bent maar voor niks naar binnen kan! Wel mist de Sixtijnse kapel aan sfeer als je er met 12.000 man binnen staat, maar als voordeel dat we popie jopie de tweede niet met 32 euro hoefden te steunen want als goedgelovige (ahum) reiziger ontkom je er natuurlijk niet aan het Vaticaan binnen te gaan. Zo te zien aan de Sint Pieter heeft tie zowiesow nix te klagen over geld, denk dat als al het goud gesmolten wordt er zo een einde zou zijn aan de kredietcrisis (die eigenlijk niet bestaat) en alle millennium doelen in 1 zucht behaald zouden zijn. Ook nog even de tomben van de voormalige pausen ( of is het pauzen )…bezocht…even niet aan gedacht dat daar ook Popie Jopie de eerste ligt, omringd door voornamelijk zustertjes die hem verafgoden ( op de grond liggen, jammeren enzo ), wel weer indrukwekkend en een stukje herkenbaarheid want wie is niet opgegroeid met Popie Jopie ( voor diegenen die het wel gemist hebben klik hier ). Anyway, Rome, supermooie oude stad!, maar doe ff 90% van de toeristen eruit en dan wordt het echt leuk.

PS1. Ilse, als je denkt dat in een taxi zitten feest is, dan moet je ff met een camper tussen duizenden van die grapjassen gaan rijden.

PS2. ®

PS3. Lang zullen Anske en Franske leven….in de gloria ( of zoals ze hier zeggen in excelsis deus) !

PS4. Voor die het nog niet in de gaten hadden, we zijn overgestapt naar Plan D, de Europese stedentour, die schijnt te lopen van Italië naar Scandinavië, Oslo here we come. Nicole heeft al een mooi plan gemaakt hoe-wat-waar-wanneer….ghehehehe, yeah right ;) laten we maar beginnen met als volgende stop Siena.

Leia Mais…

Monday blues

Yellow,

nog even als aanvulling op onderstaand stukje (dit had een PS'je kunnen zijn! ). Omdat we merken dat dat het aantal hits op onze blog op maandag verdrievoudigt, zal wel met het "Oh wat heb ik het druk op mijn werk" te maken hebben, nog even snel voor de maandag een spelletje Find It ( voor de niet-kenners onder ons, zoek de verschillen ) :

Inzendingen kunnen weer gepost worden tav de blog.

Bedankt flintjes voor het mede mogelijk maken van deze foto.

Buiten al dit leuks hoorden we dat (festival)Sjonnie boy een vet (en niet als in cool) ongeluk heeft gehad. Dude, hoop dat je dit snel weer leest en aan je herstel begint, komen snel langs als we terug zijn, kan je ons waarschijnlijk alle 325 verschillen op bovenstaande foto's vertellen! Take care!

Ciao ciao

BnN

Leia Mais…

To Bet or Not Too Bad, that's the Question!

Zoals aangekondigd het bewijs dat Kees alle poet in ontvangst heeft genomen, willen er toch even bij vermelden dat eigenlijk niemand gewonnen heeft; we zijn tenslotte 200 km Iran in geweest en niet voor ons plezier! Maar omdat de andere opties zo belabberd waren (bijv. dat we met z'n 3-en terug zouden komen, dat de BnN relatie voorbij zou zijn of dat we na een maand weer op de stoep zouden staan) denken we dat een niet geheel onafhankelijke jury besloten heeft Kees tot winnaar uit te roepen, dus bij deze Kees gefeliciteerd! Toch even wat opmerkingen naar aanleiding van de foto; waarom kijkt iedereen zo ongelukkig worden we toch gemist? Ans waarom heb je je winterjas al aan, tis toch niet koud zeker? Pats wat zit je haar leuk! Jesse thanks voor reclame maken voor de ING, weten we dat Wilse de winter ook weer doorkomen ;o). Anouck, voor dat geld had je heeeeel veel kraaltjes kunnen kopen! Monique, lopen jullie nou nog steeds met geld heen en weer te schuiven in dat huishouden ? Kees wij hebben ons aan onze kant van de afspraak gehouden, waar blijft ons deel van de poet?

Zoals Rooie Cindy terecht opmerkt het is weer lang stil geweest! Druk, druk,druk....terug naar waar we gebleven waren...het land van Slowturk (radiozender), Turkcell (Telecomprovider), Digiturk(televisieschotel winkel), Turkpetrol (jullie raden het al de benzine pomp), ColaTurka (geen uitleg nodig) en zo kunnen we nog wel even door gaan...Turkije dus!
Via de westkust, rain drops falling on our head, hebben we de Turkije cirkel kunnen sluiten in Istanbul waar we uiteraard weer een paar dagen bij onze OKE Manuel hebben vertoefd. Waar trouwens in 7 weken tijd het vertrouwde OKE vervangen is door YOK PROBLEM, TAMAM (geen probleem, oke). Hebben daarom ook maar ons omgekeerde Turks “Hoe Leer Ik Nederlands” boekje bij hem achter gelaten om zijn buitenlandse woordenschat met een factor 100 te vergroten.
Gelukkig hebben wij onze voeten droog kunnen houden in Istanbul, maar wat een ellende zeg, hebben de laatste restsporen nog mee gekregen en daar wordt je wel even stil van...zelfs Nicole , echt waar meneer de Uil ? JA ECHT WAAR VERO&MAY!

Onderweg weinig tijd gehad om te bloggen maar al sturend en navigerend wel de tijd gehad om de titels en onderwerpen bij elkaar te verzinnen. Omdat het in totaal veel te veel, met veel te weinig inhoud wordt beperken we ons voor nu even tot de headers met korte uitleg waar nodig :
Patatje love peace and hapiness – Een verhandeling over onze fantastische kookkunsten met 3 keer niks. Beginnende bij de nieuwe campingfrieten die immens populair zijn geworden bij gebrek aan Snoopy ( voor de niet Bredanaars : de frietboer om de hoek ).
Bnn klussebus aka Manke Nelis – Mochten we ons ooit gaan vervelen dan valt er wel weer iets van de auto of camper af waardoor we een dagje oorsmeer kunnen verruilen voor smeer-smeer.
In de ban van de bilspleet – Over hoe ecologisch verantwoorde toeristen getooid in lange mouwen, hoogsluitende bloesjes met vers aangeschafte hoofddoeken toch bijna de moskee uitgeronseld worden omdat ze bij elke hurk een extra glimlach tonen, dit niet ter vermaak van de moskee toeristen polisie ;)
Nargile'en voor gevorderden – Omdat waterpijpen voor gevorderden zo raar klinkt
Ik weet het beter bejaarden – Hulpvaardige(eigenwijze) oudere jongeren die bijna de camper om zeep helpen waar je bij staat
Hypo taxi – Over dat we uit medelijden in de avondspits van Istanbul bijna suikerklontjes aan Taxi chauffeurs wilden gaan uitdelen omdat hun rijstijl eigenlijk alleen maar voort kan komen uit een suikertekort door de ramadan gecombineerd met oververhitting ( en mogelijk een chromosonen defect ). Wat een maloten...Joburg, Bangkok, Kualah Lumpur, LA en ga zo maar door, jullie avondspits is een lachertje!
Yunanistan WTF!? - Weer iets bijgeleerd, ja ja, dat is Turks voor Griekenland
Nothing to declare ? - Of we ook geen huisdieren bij hadden (aan de grens), nou de weddenschap had bijna anders afgelopen want we hebben ternauwernood een zwerfpoes ( in ons slang Vodje genoemd naar zijn charmante verwaterde uiterlijk ) in Turkije achtergelaten, maar misschien draaien we nog ff om..

Anyway, dus helemaal niks zinvols om te melden. Wij draaien ons nog even om en smeren de andere kant nog maar een keer in. Werkse!

X BnN

Leia Mais…

Dikkie Dik goes Turkey

Een nieuw avontuur van Dikkie Dik…

Meneer Aart leest vandaag speciaal voor Ernie een verhaaltje voor het slapen gaan, ik hoop dat Ernie het dan voortaan uit zijn hoofd laat om die arme Bert midden in de nacht steeds lastig te vallen (zie reactie blog Gomara van Turkije). Weten jullie wel beste blogleeskinderen dat Meneer Aart & Sesamstraat eigenlijk niet meer in 1 zin genoemd willen worden, maar voor deze BnN blog maak ik graag een uitzondering . Voor de Sesamstraat ongelovige onderons, Meneer Aart heeft de stekker er uit getrokken omdat de Sesamstraat niet meer om half 7 op de buis mocht. Maar daarvoor zijn we natuurlijk niet hier….komtie dan, een nieuw avontuur van….DIKKIE DIK!

Dikkie Dik is met zijn luie kont aan de zuidwest kust aangekomen, en wel op een heel speciaal poezenplekje, the Sugar Beach Club, kijken wattie doet.....

Helemaal niks, als een dikke pluizige soepbal in de Blue Lagoon drijven en kijken of hij Brooke Shields kan spotten in een mini-zwembroekje met touwtjes. Maar jammer genoeg voor Dikkie Dik is de Blue Lagoon veranderd in een mix van Little Britain & het “Dirty Dancing” vakantie kamp. Brooke Shields is vervangen door hele hordes witte Dikkie Diks; maar gelukkig voor Dikkie Dik worden ze na een dag zonder smeren in de brandende zon allemaal weer rode Dikkie Diks. Wat is Dikkie Dik blij met al die nieuwe vriendjes! De volgende dag gaat Dikkie Dik op zoek naar Patrick Zweettie, om nog wat dirty moves bij te leren voor het geval hij Brooke toch nog tegen komt, maar hoe hard Dikkie Dik ook zoekt en roept hij kan hem niet vinden, misschien helpt het als jullie mee roepen, 1 2 3….PATRICK ZWEETTIE!!!, ow nee die is ziek…oh was dat nou nodig ;o). Omdat Dikkie Dik niet op vakantie is maar aan het reizen moet hij helaas na 2 dagen Mojito’s, Buikdansende Mannen, Bob Marley en Michael Jackson imitators weer op pad, kijken wattie doet....

Dikkie Dik is aangekomen in Pamukkale, na een lange reisdag is het weer tijd voor een dikke vette waterpijp in zijn pootje en om een potje Backgammon te verliezen van Pino. Nadat Dikkie Dik de volgende dag de laatste bloedspetters van opdringerige camping proppers van z’n Bullbar heeft gewassen (die is ook al ziek) gaat Dikkie Dik op nieuw op jacht naar mini zwembroekjes met touwtjes.
Dikkie Dik is helemaal blij als de kalksteenrotsen vol blijken te zitten met touwtjes en flosveters. Moe en voldaan valt Dikkie Dik dan ook ’s-avonds heerlijk in slaap en droomt van nieuwe avonturen in het altijd spannende Turkije ( JA…NOG STEEDS TURKIJE ERNIE!)

Daag Dikkie Dik, tot de volgende keer!

Miauw!

Leia Mais…

Gomorra van Turkije

Liggen je ambities wat hoger als een zaklamp, laten ze je gelijk achter in Capadocia..

To Youtbube or not to Youtube, das vandaag de vraag. In het land waar alles mag en wat niet mag iedereen toch doet vinden ze het schijnbaar nodig om sites zoals Youtube te blokkeren omdat er filmpjes op staan die niet aardig doen over Atatürk. Omdat mij dat een hoop tijd kost omdat ik even wat dingen voor ( jaja…ik weet het….) mijn werk nodig had, tijd die ik veel liever en beter in de warme soep die hier middellandse zee heet zou willen besteden, wil ik bij deze ook graag even officieel een blokkering aanvragen voor onze blog. Atatürk is een scheile bats en zen haar zit nog stom ook. Zo, das ook weer gebeurd. Voor de mensen die wel voor vrije meningsuiting zijn gaan we dan maar even verder ( Geert, ik zeg het nog 1 keer, als de sode%^&*&er van onze blog af, jou haar zit helemaal stom ! ). De stelling over Atatürk is trouwens van Nicole (van den Braak 04-08-1972 te Tilburg) afkomstig dus als ze bij de grens vragen gaan stellen kan ik gewoon rustig door naar Griekenland.

We zijn inmiddels aan de zuidkust aangekomen in ons 5 sterrenresort waar we volgens Cindy de rest van onze vakantie zullen verblijven. Nou Cindy, dat zou een flex plan zijn alleen zijn we arme stumpers dus daar gaat een streep doorheen. Vanuit het zeer relaxte Capadocia zijn we weer afgezakt naar de kust, via afwissend oersaai en dan weer schitterend landschap. Aan de Syrische kant nog bijzonder weinig westerse toeristen te bekennen, maar wel een stuk westerse cultuur vergeleken bij het oosten ( Logisch zou Johan zeggen ). Vanaf 50 km voor Alanya begint het toeristisch feest om waarschijnlijk pas bij Istanbul weer op te houden. Ooit 17 jaar geleden zijn we voor het eerst samen op vakantie geweest naar Alanya, wat toen al een feestdorp was….niet normaal hoeveel hotels daar tegenwoordig staan. De hele kust is echt volgebouwd, honderden kilometers lang met mega hotels, rijen dik. Ken de cijfers niet maar een aantal miljoen toeristjes moeten hier per hoogseizoen wel af en aangevoerd worden tegenwoordig. Als je de kustlijn rijdt kom je ook grotendeels bussen van OAD en vrienden tegen. Niveau van de hotels is er denk ik de afgelopen 17 jaar wel op vooruit gegaan want wij hadden toen nog wandelende dropjes in het appartement ) of waren het beestje die op dropjes leken ? ). Tegenwoordig regeert de 5*cultuur, komen wij aan met onze pekkig haar en stinkende short. Anyway, de lunch in Alanya was weer voldoende voor de komende 17 jaar, maar toch grappig om weer terug te zien en Altijd handig zo’n Nederlandse menukaart en alles in euro’s enzo. Buschauffeurs komen hier denk ik ook met het vliegtuig uit het buitenland want die gaan helemaal over de flos als je ze afsnijd ( en das toch vrij standaard rijgedrag hier ). 50Km buiten Alanya een nachtje overnacht op camping “Nostalgie beach”….gerund door een Zwitserse dame waar je niet mee gaat lopen nie, daar was ze iets te groot voor. Die een fabuleuze timing had, elke keer als ik ze nodig had stond ze in haar net iets te korte nachtpon iets uit het laagste keukenkastje, vaatwasser of wat dan ook te pakken. Hadden een herdershond pup (Kaya) die net zo gek werd van ons als wij van hem als we hem zagen ( positief bedoeld ). Wil ik ook als ik groot ben! Moest hem wel elke keer de wc of douche uit schuppen als je daar in wilde want dat was 1 van de weinige plekken waar het onder de 45 graden was en dus zijn favoriete spot.

We hoppen nu een beetje van kustplaatsje naar kustplaatsje, door verschillende natuurparken (Beydaglari is wederom supermooi ). En pakken even een paar daagjes om alles bij te werken, beetje mailen, beetje zonnen, beetje koken, beetje niks doen. Dat ligt ons wel J. Temperatuur lijkt een beetje te gaan zakken richting wat lekker is ( 35 graden ), ook wel fijn dat de eieren niet uit zichzelf koken.

Komende tijd weer even toeristje spelen, Pamukale, Bodrum en wat allemaal hier nog meer. Eerst was het plan om vanuit Cesme met de boot over te steken ( waar dan ook naartoe ), maar we denken het rondje rond te maken en te eindigen in Istanbul waar we begonnen zijn ( de cirkel is rond ).

Ciao ciao amici!

PS1. Jasper, als je niet elke avond aan de prosecco zit dan eindig je misschien wat minder op de snelweg ;-) Maareh, cool dat je het gehaald hebt, goed plan ook van de bierbuiken die verzekering, lijkt me ook best handig!
PS2. Reisadvies voor Iran van minbuza is gewijzigd naar een 5 ( en das niet bijna een voldoende maar alarmfase 5 ), nou zouden we bijna toch weer willen gaan omdat het niet mag.
PS3. Als je wilt weten wat campinggeluk is klik dan hier
PS4. Medici onder ons : waarom wordt Nicole links helemaal lek gestoken door de muggen en rechts niet ? ( nee, ze slikt geen halve pilletjes )
PS5. Mattie, gewonnen, gratis voetreis naar Istanbul met pilske aan de finish is voor jou, tot daar!
PS6. Vero & May, de koersoes vordert hard ( alleen zijn we het de volgende dag steeds weer vergeten )
PS7 Ans&Frans, de waarheid is “als Atheïst in Alanya” denken we.
PS8 WIlse, je moet ook niet op onze kaart gaan krabbelen, dan gaat het fout, da mag dan nie!
PS9 Martino, wat is de nieuwe studentenlook van 2009 ( loop je daar met de aktetas en vouwfiets ) ?
PS10 Vrijgezelle vrouwen, ga naar Alanya, je hoeft der niet eens maskera op te smeren (deze keer dank aan Theo ).

Leia Mais…

All I want is a little peace and quiet…

Via Nemrut, waar de EFES schaars is, beter bekend als het Turkse Paaseiland en waar we maar 2 dagen op onze mini-camping konden vertoeven omdat er een invasie werd verwacht van “Das Rollende Hotel” (nee niet te veel aan de waterpijp gelurkt, het bestaat echt een bus met aanhanger waarin 40 Duitsers horizontaal ingeschoven worden in hokjes van 50 bij 50 bij 200cm, soort levend mortuarium ;o)) zijn we aangekomen in Capadocië. Omringd door een sprookjesachtig landschap, uitkijkend over een schitterende vallei, en dat vinden er meer want elke ochtend om 6h30 hangen er zo’n 99 luftballons voor onze campert, ondergedompeld in een oase van rust, na een dikke 5 weken van hot naar her gereden te hebben/worden.

Alle tijd van de wereld om :

• Te beseffen dat we nie Overlanders zijn nie, 1 land, in dit geval voor diegene die echt nie opletten nie : Turkije, helemaal uit te spitten meer ons ding is in plaats van de flitsende zakjapanner te imiteren.
• Door Capodociaanse dorpjes heen te slenteren en elke uithoek te ontdekken, om vervolgens onderuitgezakt aan de thee en waterpijp te hangen onder het genot van een spelletje Back Gammon, wat hier helemaal vet lauw is!
• Culinaire hoogstandjes te fabriceren op een 2 pitter en braai, gekruide verse forel, begeleid door sappige vijgen op een bedje van aubergine-tomaat-bulgur; de Turkse keuken kent geen geheimen meer voor ons; tamam tamam, zullen jullie in Breda over een paar maanden ook laten meegenieten van onze nieuwe kookkunsten.
• Op actieve dagen te verdwalen in de wir-war van hiking trips, waar elk pad op de uitgang lijkt, maar op het moment dat het doodloopt en je een grafsteen tegenkomt, je toch afvraagt of je niet in de Bermuda Driehoek of BlairTurkije terecht bent gekomen, who cares…tijd genoeg!
• Te genieten van de ondergaande zon met een heerlijk flesje Capodiciaanse wijn, gelukkig hebben onze DuPainVinBoursin buren de camper volgeladen met Franse wijn, want die Capo-wijn is werkelijk niet te $^***%#@.
• Turkse taal te “verfijnen”, ben benieuwd of we al die klanken ooit zonder stotteren kunnen produceren. Maar met hulp Mahmut en Joke zijn we weer een les verder! Geweldige lui, en Nederlandser kan je een Turk nie tegenkomen, koud de camping opgereden stond Mahmut al bij de auto of we wisten op welke satelliet de Nederlandse zenders te waren ontvangen, zelden iemand zo blij gezien om Nederlanders tegen te komen op vakantie, ze waren al 5 dagen weg uit Nederland en Mahmut had nu al heimwee terwijl hij toch vloeiend Turks spreekt.
• Te fantaseren over nieuwe droomcarrière(s ), ter geruststelling voor een aantal mensen, dit schijnt te horen als je een sabatical hebt, wij zijn de beroerdste niet en doen gezellig mee. Tot nu toe: Champagnebar, Indoor- camping, erotisch kookboek schrijven, wijngaard beginnen (mmm, typerend ze hebben allemaal wel iets met eten, drank of vakantie te maken)
• Een opsomming te maken van alle belevenissen van de afgelopen weken die slecht zijn voor je karma, maar oh zo lekker om te doen :o): 5 van de 7 nachten camping in Ankara niet betalen, hard op zoek gaan naar bier op de eerste dag van de Ramadan, kinderen van je auto meppen (de vliegenmepper wordt dus goed gebruikt ;o), met lepels en braaideksels onschuldige zwerfhonden wegjagen, zeggen dat je thee komt drinken …NOT, erotische foto’s van je mattie op de blog plaatsen ter leedvermaak, je vakantie nog fijner vinden als je collega’s weer aan het werk zijn, kinderen die aan het etteren zijn opjagen en roepen “chicken, chicken, chicken” , water over schooiende mauwende poezen heen gooien (geleerd van Ronald en Joset, thanks het werkt echt), je pottipotti in de vrije natuur dumpen, bij elke snor in Oost Turkije zeggen “Gellow, my name Borat” en zo kunnen we nog wel even door blijven gaan. Natuurlijk alles met achterliggende reden maar om zo onpolitiek correct mogelijk over te komen laten we die volledig achterwege.

Een lEFESstijl die we zeker nog wel ff volhouden, na het zien van de Turkije promotie DVD van Mahmut is er nog meer dan genoeg te ontdekken in het Turkse Land, dus voorlopig zitten we hier nog wel…over een paar dagen proberen we ons karma weer op te krikken en gaan we schildpadjes redden!

Cheers,

BnN

De vertrouwde PSjes:

1. Carla, geweldig om die ongecompliceerde blabla mail van je te lezen, ben weer helemaal bij tis net of we gezellig samen in de kroeg hangen…(mail je van de week nog wel ff uitgebreid terug)
2. Mayo x Atse, lekkere vakantie en jullie weten de EFES staat koud… :o)
3. Ilse, geef Sonny ook ff van dat buzzable schoonmaakspul, vast hard nodig na al die feesten en cocktailparty’s op de Romboutsstraat.
4. DHC, hoe was jullie vacanse dan? Vertel, vertel, vertel…
5. Pap, zoals te zien, is er 1 van de 4 berichten binnen gekomen, toch beter opletten bij de computerles de volgende keer ;o)
6. Liset, hoop wel dat je nog kan slapen na het lezen van de spannende BnN avonturen, anders gewoon een lampje aanlaten s’nachts.
7. Cindy, viel het dan toch nog mee tussen die Duitse Braadworsten ;o), zo zie je maar een stoplicht staat op rood, een stoplicht staat op groen in Duitsland is altijd iets te doen, of was het de wijn die het helemaal goed maakte?

Leia Mais…

We zijn in Iran...

Iraans staatsportraitje

Geweest!
We waren er helemaal klaar voor, Iran outfit MOET aan zo vormloos als het maar zijn kan, mijn hoofd MOET worden ingedoekt en gaan met die banaan. Bij de grens aangekomen begon het heel rustig en relaxed, werden even gratis getest of we geen "swineflu" hadden, helemaal koortsvrij...altijd handig om te weten! Paspoorten werden gestempeld, carnet de passage afgehandeld, auto gechecked, doekoe gehaald (pinnen met een westerse bankpas/credit card...forget it) en een route werd vastgelegd die we MOETEN volgen. Handig zo'n douane en reisbureau scheelt je weer een hoop zelfstandig nadenken, maar toch minder dat je niet van die route mag afwijken, we hadden graag het jeugdsentiment van mijn moeder , de Kaspische Zee willen zien...

Zullen we samen in de Kas Piesen, in de Kas Piesen, in de Kas Piesen! Zullen we samen in de Kas Piesen, in de Kaspische zee gaan zwemmen!

Maar helaas met om de 5 km politiecontrole haal je het niet in je hoofddoek van de route af te
wijken. Er werd ons nog even tussen 2 hoofddoeken door duidelijk gemaakt, dat de diesel op de bon was ..... en dat in een oliestaat?? Volgens onze douane-escort MOETEN we dus een dieselpas kopen om vervolgens diesel te mogen kopen ?? Allemaal erg vaag het begon met 600 liter voor 100 euro en eindigde bij afrekening net buiten het douaneterrein, met 200 liter voor 200 euro...ofwel smeergeld. We zijn natuurlijk niet op ons hoofddoek gevallen, 20 euro en geen cent meer, na een hoop gezeik, bedreigingen met 3 man sterk, we MOETEN langs dezelfde grenspost terug en dan en dan en dan en nog meer blablabla had Bas langzaam het kookpunt bereikt. De douane de groeten gedaan met de cynische boodschap "Thank you and welcome to IR of Iran" stoven we weg. Ow ja, recht af op de "verborgen drempels" waar er nog duusende van zijn op de snelweg zodat je om de zoveel kilometer wel op je rem MOET gaan staan omdat anders de camper de auto inhaalt. In Marandt aangekomen MOETEN we op hotel met gezellige TL verlichting en mogen niet in de camper voor de deur op de parkeerplaats. De 7 MOET was de druppel, Iraanse keurslijf niet voor ons weggelegd, moeten, de moeten, moeten, zeker bij Bas, die de neiging krijgt als dingen verboden zijn deze juist wel te doen...als Hollandse hits en muziek van Muse verboden zouden worden dan zou hij binnen een week alle albums van Hazes en Muze mee kunnen zingen, fluiten en drummen.

Iran wordt dus een one-day fly en volgende dag linea recta retour naar onze Turkse vrienden, die ons overigens al voor gek verklaard hadden dat we naar Iran gingen. Kregen bijna een staande ovatie van de Turkse douane toen ze door hadden dat we er exact 24 uur geweest waren en toen omgedraaid waren omdat we het `not so nice' vonden. Totale som, ca 8 uur grensformaliteiten en wat wisselkoersverlies. Jammer van Ishfahan en Shiraz (zou minstens 3000 kilometer extra rijden geweest zijn voor 2 steden), maar we komen wel weer terug als IR of Iran weer gewoon weer Perzië is!

Waar ıs hier de nooduitgang ?

Hebben natuurlijk ook leuke dingen meegemaakt, bevolking is super aardig en behulpzaam...
respect...die kunnen er ook niks aan doen, tijdens 24 uur verblijf in Iran hebben we 2 gratis privé taxi's , 2 telefoonnummers, een bruiloft en een meet the Mulah (die ons de boodschap meegaf "We all good people"), is zeker geen slechte score! Persjes bedankt voor jullie gastvrijheid!
Ina de 20 euro voor de waterpijp hebben we in Turkije besteed, waterpijp hadden ze nog nooit van gehoord in Iran, hoop tenminste dat minderjarig in restaurant begreep dat Bas met tekening en bijbehorend gebaar een waterpijp bedoelde, anders is het maar goed dat we het land verlaten hebben ;o).

We zijn ondertussen weer in Turkije, na een nachtje tussen de Truckers te hebben geslapen, erg gezellig trouwens "met de vlam in de pijp'', onder hoede van benzinepomp nestor met gratis Thee, wasbeurt voor de auto, goede adviezen, roadmap, handen schudden, uitzwaaien en tranen, staan we nu op een kosi mini-camping op zo'n 10 meter van het " Van" meer weer helemaal gelukkig te wezen...al is het Chiel Montagne snor en pkk gehalte hier wel erg hoog (om de 5 km een road block).

Nıeuwe badkamer

PS1 Marco heb nog wel een gezellige Ali voor je in de aanbieding, bijna niet gebruikt van een oud vrouwtje geweest!
PS2 Anouck&Jesse, wisten jullie dat INDIA ook de afkorting is van I Never Do Iran Again ;o)
PS3 Kees we zijn de Iraanse grens over en zelfs een dikke 200 km in geweest, jammer he!
PS4 Sonny, verder van huis gaan we nie, we zijn nu op de terugweg ( heeeeeeeel langzaam, no
worries ;)
PS5 Respect voor iedereen, we willen natuurlijk niemand voor zen hoofddoek stoten, behalve die f^&**ckers van de overheid.

PS6 Het nieuwe OKEE ıs voortaan "Mister mister is that your sister".....Nicole nog niet kunnen omruilen voor koeien of kamelen maar de eerste aanbiedingen zijn binnen

Leia Mais…

Sleepless in Georgië, op de Tom Hanks toer.

Paar dagen geleden bedachten we s-morgens dat de route vanuit de noordkust naar Georgië door Azerbeidzjan naar Iran ook een nieuwe mogelijkheid zou moeten zijn met minstens 2 nog onbekende landen voor ons. Dus internet cafeetje opgezocht, gekeken hoe het met visa's en reisadviezen zat en het leek een mogelijkheid. Los van weinig tot geen info over Azerbeidzjan en geen idee over de conditie van de wegen onderweg.
's-Middags bij de grens aangekomen kwamen we eerst langs minstens 10 kilometer vrachtwagens op de vluchtstrook die stonden te wachten om de grens over te kunnen,eerst ff papierwerk regelen ofzo. Tenminste, totdat bleek dat de grens door onbekende oorzaak tijdelijk dicht was. Complete chaos, auto's overal door elkaar en iedereen moest achteruit om de toegang vrij te houden. Toen de grens een half uurtje later weer open ging kwamen deed het grenskantoor denken aan beursvloeren waar iedereen met zijn paspoort over elkaar heen hing richting douane. Wat een (mmm gezellige?) bende! Nergens te zien waar je naartoe moest voor paspoort, auto of wat dan ook en overal kluwen volk zwaaiend met papieren en halverwege is de douane ineens weg want het is Theepauze. 2 Uur later eindelijk bij de Georgische grens ( 100 meter verder ) alles gaat redelijk georganiseerd ( je weet wel, met een rij enzo en dat soort overbodige luxe ) en na het afsluiten van een autoverzekering, Nicole loopt ondertussen de douane te versieren, wil zelfs nog vragen of ze even zen geweer mag vasthouden en nog een uurtje of 1 1/2 wachten was het Welcome to Georgië, we zijn benieuwd. Op zoek naar Sandra, de zeeuwse bolus van de president van Georgië.

De kust waar we binnenkomen is volledig niet het ex cccp bolwerk wat we verwachten maar lijkt op de spaanse costa, volgebouwd met hotels, discotheken en strandtenten.

Na 1 keer door het eerste dorp heen en weer gereden te zijn worden we door de lokale Herman den Blijker van straat geplukt, we kunnen op de parkeerplaats van zijn strandtent staan, "No Problem" ( het nieuwe Okee, zeg maar ), verder gaat zijn Engels dan ook niet, dus spelen we die avond pictonairy met hem om verhalen uit te wisselen. Na een lange dag rijden houden we het dan ook gewoon vol in zijn Georgische variant van een Hollandse hits strandtent met trommelvlies scheurende live muziek en een paar uur later vallen we tevreden in slaap.

Ow nee, fuck, de strandtenten draaien allemaal 24x7 en doen een "wie het hardste kan"wedstrijdje, ondanks volledige afwezigheid van bezoekers, het is alsof je je camper midden op de Tilburgse kermis hebt geparkeerd. De volgende dag door langs de kust om naar Azerbeidzjan te rijden. Vlak voordat we het binnenland in willen draaien besluiten we nog een nachtje aan zee te blijven staan, deze keer in idyllisch bos wat doorloopt in stand en bij nadere inspectie ook als vuilnisbelt door de toeristen wordt gebruikt ( gasten, ruim toch eens op! ). Anyway, we gaan bijslapen......

Ow nee, fuck, toch weer niet, want om 1 uur ´s-nachts worden we wakker van lokale jeugd die massaal een kampvuur 200 meter verderop gemaakt hebben en na 10 flessen vodka each een voetbalstadion imitatie proberen uit te voeren tot de volgende ochtend 7 uur......Georgië zakt langzaam (heel hard) in aanzien....sleepless in Georgië...

Sfeer is verder aan de kust wel relaxed en mensen spreken vrij aardig Engels. Als we de volgende dag gebroken het binnenland inrijden veranderd het landschap wel gelijk in ex communistisch (lijkt sterk op Rusland ) en zo ook de sfeer. Glimlachen zijn ver te zoeken en ook behulpzaamheid ( voor toeristen ), laat staan een weg zonder gaten waar je auto in kan verdwijnen.

Als we gaan lunchen en aan de ober vragen of hij Engels spreekt, draait het zijn ogen weg en zucht diep. Gebaart ons mee te lopen naar de vitrine waar al het "lekkers" uitgestald ligt en zucht nog even rustig verder naar zijn collega's. 10 seconde verder zitten wij weer in de auto zonder de ober nog een blik te gunnen en rijden toeterend van de parkeerplaats, "Sayonara fucker", niet zo hè gozer, na twee dagen niet slapen ;)

Omdat de weg echt diep en diep treurig is en ze bij tunnels het principe "als we het licht niet aandoen zie je toch niet de we gestopt zijn met de weg te onderhouden" hanteren en Sandra ons inmiddels gestolen kan worden, besluiten we de afslag richting Turkije te nemen, met ons bakkie met bakkie is dit niet echt haalbaar en om hem 2 keer in 2-en te rijden gaat ook een beetje ver.

De weg richting Turkse grens ( andere als waar we binnengekomen zijn ) is verder wel redelijk, behalve de laatste 10 kilometer waar het een zandpad wordt waar ze zich in Kenia diep voor zouden schamen, waar we dan ook ca 2 uur over doen voordat in the middle of nowhere de grenspost opdoemt. Het lijkt een soort ontmoedigingsbeleid want zelfs op het grensterein is de weg zo slecht dat de beambten een kwartier staan te kijken hoe wij van het 1-ste hokje naar het 2-de hokje rijden ( 200 meter ), das toch focking niet normaal (thx Guido)!

Anyway, naar check, dubbel check, trippel check en nog een dubbel trippel check mogen we het land uit! Yeahah, terug naar Turkije, feels like coming home again. Georgië zero points ( nou vooruit, een 4 dan ).

Georgiërs gillen over het hek naar paar honderd meter verderop gelegen Turkse collega die op zijn slippers in T Shirt, met kopje T in hand aan komt sloffen. Aardige vent, doet het hek open en meldt ons dat we helaas pas de volgende dag het land in mogen, de grens is dicht (Okee?). No problem, want we mogen op het niemandsland terrein overnachten en zijn de volgende dag de eerste die binnen kunnen, als we iets nodig hebben hoeven we het maar te zeggen zegt hij. We zijn dus opnieuw Tom Hanks ( deze keer in The Terminal ), maar slapen voor de verandering een keer super, meldt ook de beambte ons de volgende ochtend want die had nog met Thee aan de camper gestaan maar we waren al vertrokken (*SNURK*).

De volgende ochtend de grens over en apart hoe binnen 100 meter alles wederom compleet veranderd door verschil in politiek, religie etc. Gezellig gebabbeld met bakker in bergdorpje die Frans blijkt te spreken en rijden die dag verder door schitterend berglandschap. 's-Nachts overnachten we op een verlaten schiereiland ( Cast Away, daar heb je Tom weer) in een binnenmeer waar locals overdag massaal picknicken (handen schudden, praatje maken, je kent het inmiddels wel) en wat 's-nachts een perfecte sterren kijkplek wordt. Door richting Iranese grens, een ritje van ca 250 km door fantastisch landschap wat grens aan Armeense grens ( helaas kan je daar vanuit Turkije of Iran niet in ).

We staan nu aan de voet van de berg Ararat ( voor de kenners onder ons: Ja, daar zat Noach vast met zen boot ), de hoogste berg hier in de buurt die het met >5km presteert om een grote top van eeuwige sneeuw te laten zien in een landschap van ca 40 graden, supercool en in het begin denk je dat je te veel aan de waterpijp hebt gezeten als hij opdoemt in de van de hitte trillende lucht. Vanochtend na het ontbijt gaan we eens kijken of we Iran in mogen, via Iran Silk road (reisorganisatie die ook de visa's heeft geregeld ) een aantal mooie plekken doorgekregen dus we gaan eens kijken waar we uit kunnen komen.

Ik bedenk me ineens dat het slapenloze hier onder aan de berg (het is 4 uur in de ochtend) en het slagschip waar wij mee op weg zijn geen toeval kan zijn, misschien wil iemand ons iets duidelijk maken....moeten we nu van alles 2 of 3 meenemen.....ik ga Nicole eens wakker maken om te `overleggen´.

Salaam!

PS1 ( er moet altijd een PS zijn ). Alles wat u zegt of mailt kan en zal tegen u gebruikt worden.

PS2 aansluitend op PS1, de foto bovenaan is geen Georgische grizzly maar blijkbaar de nieuwe mode in Breda? commentaar welkom......

ps3 We hebben al 1 euro 29 verdiend met onze reclame inkomsten ( zie banners hiernaast ) van onze blog, nou mag ik jullie niet vragen er op te klikken dus dat doe ik dan ook niet.....

Leia Mais…